Jak istotna jest woda dla każdego myślę, że nikogo nie trzeba przekonywać. Fakt, że na każdą 1 kcal spożytą powinno się wypić 1ml wody, może już nie każdemu być znany, ale to nie to jest głównym tematem dzisiejszego wpisu. W tej notatce chciałabym zwrócić uwagę na fakt, że większość z nas w swojej diecie nie zważa (albo ze względu na niewiedzę, albo ze względu na niemożliwość realizacji) na jedno z podstawowych założeń leżących u podstaw poprawnego bilansowania diety tj. wapń w diecie czyli zawartość wapnia i fosforu w diecie.
Wapń w diecie to nie wszystko ważny jest stosunek wapnia do fosforu
Stosunek wapnia do fosforu powinien wynosić 1:1 . W przeciętnej diecie wynosi 1:2, czyli dostarczamy dwa razy więcej fosforu niż wapnia. Sytuacja jest jeszcze bardziej skomplikowana gdy nie spożywamy produktów mlecznych będących głównym źródłem wapnia w diecie, dzieje się tak zwłaszcza przy alergiach i nietolerancjach mleka, a także u osób będących na diecie wegetariańskiej/wegańskiej.
Zapotrzebowanie organizmu na wapń
zapotrzebowanie na wapń determinowane jest przez płeć i wiek.
wiek | kobiety [mg/d] | mężczyźni [mg/d] |
10-18 | 1300 | 1300 |
19-50 | 1000 | 1000 |
51 – 65 | 1200 | 1000 |
od 65 | 1200 | 1200 |
Wapń w diecie czyli źródła wapnia
Poza nabiałem tj. mlekiem, maślankach, kefirach, jogurtach i serach podpuszczkowych, innym źródłem wapnia w naszej diecie będą wody wzbogacane w ten składnik. Warto je dodać do codziennego menu. Jeśli nie ma przeciwskazań medycznych do stosowania wód wysokozmineralizowanych (ogólna zawartość składników mineralnych powyżej 1500 mg/l – informacja do odczytania na etykiecie) warto z nich korzystać. Na półkach sklepowych znajdziemy różne wody i te z wysoką zawartością i te z małą zawartością wapnia i magnezu. Poza wodą wprowadzajmy do diety inne „alternatywne” do mleka źródła wapnia. Należą do nich poniższe produkty. Pierwsze dwie pozycje będą źrodłem wapnia w diecie o ile zjemy je ze ośćmi np. w formie pasty. Trzeba jednak pamiętać, że wapń z produktów roślinnych jest słabo przyswajalny z powodu wysokiej zawartości kwasu szczawiowego czy kwasu fitynowego. Wapń w diecie nie jest łatwo dostępny, najczęściej jego wykorzystanie utrudnia także obecność nierozpuszczalnych frakcji błonnika pokarmowego, tłuszczu oraz zbyt duża zawartość fosforu.
Nazwa produktu | Zawartość wapnia [mg w 100g produktu] |
Sardynki w oleju | 330 |
Sardynki w pomidorach | 250 |
Soja, nasiona suche | 240 |
Migdały | 239 |
Figi suszone | 203 |
Pietruszka, liście | 193 |
Orzechy laskowe | 186 |
Fasola biała, nasiona suche | 163 |
Jarmuż | 157 |
Morele suszone | 139 |
Pistacje | 135 |
Słonecznik, nasiona | 131 |
Otręby pszenne | 119 |
Sezam, nasiona | 114 |
Szczypiorek | 97 |
Boćwina | 95 |
Musztarda | 95 |
Szpinak | 93 |
Orzech włoskie | 87 |
Szczaw | 80 |
Chrzan | 78 |
Rodzynki | 78 |
Kapusta włoska | 77 |
Soja, kiełki | 67 |
Dynia | 66 |
Fasola szparagowa | 65 |
Wapń w diecie a przyswajalność wapnia
Źródła wapń w diecie to nie wszystko ważna jest jego przyswajalność. Absorpcja wapnia z diety wynosi średnio 25% (i waha się między 10% a 40%, w zależności od składu diety). Do czynników zwiększających wchłanianie wapnia należą: laktoza, niektóre aminokwasy, witamina D i fosfopeptydy z mleka.